“250 stepenika” najbolji na Zlatiboru
Gran-pri za najbolji film 7. Međunarodnog festivala sportskog filma na Zlatiboru dodeljen je srpskom dokumentarnom filmu “250 stepenika“ scenariste Vladimira Pajića i reditelja Vladimira Kurćubića u produkciji „Pi-dži-em netvorka“ iz Beograda. Na ovogodišnjem festivalu koji je od 7. do 10. juna održan na Zlatiboru prikazano je oko 30 filmova sportske tematike.
Film 250 stepenika je uzbudljivo i dramski efektno gradirano, na momente setno i nostalgično i dosledno plasiranom metaforom protkano dokumentarno ostvarenje o velikom uzletu jedne od najtalentovanijih generacija u istoriji jugoslovenske košarke. Prikaz njihovog puta ka velikom trijumfu u Bormiju istovremeno je podsećanje na dane velikih uspeha jugoslovenskog sporta, ali i pokazatelj šta je još mogla postići okosnica te generacije da nije bilo raspada države i da je ostala na okupu i tokom devedesetih godina prošlog veka.
Žiri Festivala, u sastavu Srđan Savić, filmski kritičar i direktor Festivala glumačkih ostvarenja u Nišu, Vanja Dermenđijeva, osvajač srebrne olimpijske medalje u košarci i televizijski urednik iz Bugarske i dr Ivan Sarjanović, jugoslovenski košarkaški reprezentativac i član najtrofejnije generacije KK „Crvena zvezda“, jednoglasno je doneo odluku o najboljem filmu, ali i o nagradama u drugim kategorijama.
Nagrada za najbolji film o visokim moralnim vrednostima u sportu pripala je takođe srpskom dokumentarnom ostvarenju “Saša Đorđević – pobednik ostaje” reditelja Nemanje Ćeranića.
Film Nemanje Ćeranića uverljivo je svedočanstvo o karijeri jednog vrhunskog sportiste, ali govori o njemu i kao o visokomoralnoj ličnosti koja je godinama afirmisala autentičan sportski duh, čak i u uslovima ubrzane komercijalizacije savremenog profesionalnog sporta.
Nagrada za najbolji film o ličnosti u sportu dodeljuje se srpskom dokumentarnom filmu “Žoc – čovek odluke” režisera Ivice Vidanovića.
Vidanovićevo ostvarenje je jedinstvena filmska posveta jednom od najvećih košarkaških stratega današnjice, ali i svojevrsna oda čačanskoj školi košarke, koja je Jugoslaviji i Srbiji podarila niz sjajnih reprezentativaca a evropskom i svetskom basketu veliki broj briljantnih sportskih asova. Film prati Obradovićev put od najmlađih dana pa do nedodirljivog statusa najtrofejnijeg trenera Evrolige, prikazujući ga kao veliku igračku i najmonumentalniju trenersku pojavu u savremenoj evropskoj košarci.
Nagrada za najbolju fotografiju dodeljena je kineskom kratkom dokumentarnom filmu “Vožnja po oblacima”.
Kineski dokumentarni film “Vožnja po oblacima”, iako narativno izrazito konvencionalan, pleni izuzetno ekspresivnom fotografijom koja gledaocu omogućava da divlje i surove planinske pejzaže doživi kao istinski dramatično okruženje u kojem se odvija jedna nesvakidašnja, nadasve spektakularna biciklistička avantura.
Nagrada „Dinko Tucaković“ za najbolju režiju dodeljuje se belgijskom režiseru Sinu Verstejhu za ostvarenje “Junior”.
Belgijski autor Sin Verstejh je klasičnim filmskim dokumentarističkim pristupom, bez prenaglašenih retoričkih postupaka svojstvenih savremenim sportskim dokumentarcima, efektno dočarao duboku unutrašnju dramu mladog boksera kojem borba u ringu nije samo prilika za ličnu afirmaciju i manifestaciju sportskog duha, nego i mogućnost da se pomogne unesrećenoj porodici suočenoj sa bolešću dece i iznenadnom porodičnom tragedijom.
Nagrada za igrani film dodeljuje se ruskom celovečernjem ostvarenju “Led”, autora Olega Trofima.
Prožimajući bajkovito žanrovsko ruho klasične sportske melodrame raskošno koreografisanim tačkama karakterističnim za filmski mjuzikl, režiser Oleg Trofim nas podseća na to da su i veliki šampioni ljudi od krvi i mesa i da je za velike sportske uspehe katkada potrebno i nešto više od napornog svakodnevnog treninga i savršene takmičarske uvežbanosti.
Nagradu za najbolji kratkometražni dokumentarni film sa Zlatibora nosi srpski film “Visokoletač” reditelja Miloša Petričića.
Visokoletač je upečatljivo režiran dokumentarni film o jednom od najvećih i najtrofejnijih evropskih, jugoslovenskih i srpskih košarkaških trenera svih vremena. Uspešno vodeći tokom četrdesetogodišnje karijere reprezentacije Jugoslavije i Srbije i niz poznatih jugoslovenskih i evropskih klubova, stvarajući usput brojne velike košarkaške asove ili doprinoseći njihovoj punoj afirmaciji, maestralni Dušan Ivković se svrstao u red besmrtnih svetskih stručnjaka za igru pod koševima.
Nagrada za najbolji dugometražni dokumentarni film pripada francusko-ruandskom filmu “Fudbal Ruanda: polja sećanja” autorâ Fransoa Gzavijea Detona i Mari Toms-Penet
Fokusirajući se na tragične događaje koji su obeležili modernu istoriju Ruande, autorski tandem Deton−Penet nam, iz nešto drugačije, diskretno angažovane vizure, jasno pokazuje zašto se fudbal često naziva „najvažnijom sporednom stvari na svetu“. Film Fudbal Ruanda je dokumentarno ostvarenje koje nam kroz prizmu fudbala na intrigantan način reflektuje tragičnu sudbinu manjinskog plemena Tutsi u nekadašnjoj belgijskoj i nemačkoj koloniji u srcu afričkog kontinenta.